همینجوری دلی...
پنجشنبه, ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۰۹:۵۹ ب.ظ
یعنی باور کنم در قیامت،
مجازات می‌شوم
به‌خاطر دوست داشتنت؟
نه…
من گمانم، اگر عذابی باشد،
برای آن است که کم دوستت داشتم.
و اگر آتشی در دهانم افکنند،
برای آن است که با همین زبان،
دلت را شکستم.
براستی،
خدایی که خالقِ احساس است،
چگونه می‌تواند مجازاتم کند؟
حال آن‌که
روح مرا سراسر دوست داشتنت کرد
و روح تو را
سرشار از دوست داشته شدن.
تویی که اگر واژه بودی،
تمام «دوستت دارم»های جهان با تو معنا می‌شد.
چه اهمیتی دارد
مرا دل‌انگیز ببینی،
یا ساده بگذری گویی که نیستم....
وقتی می‌دانم
«آرامش»
تنها واژه‌ی درستی‌ست
برای لحظه‌هایی که در کنارت هستم.
حتی اگر کم،
اگر پنهانی،
اگر خاموش.
