آدمها وقتی رشد می کنند،
از جایی به بعد، دیگر قادر به دروغ گفتن و خیانت نیستند؛
این جبری بعد از اختیار است؛
نتوانستنی بعد از توانستن؛
عاجز بودنی بعد از قادر بودن؛
و این هم از پارادوکس های زیبای دنیای روان است../
هر رفتاری که از نگاه ما غلطه
رو نمیشه عدم رشد دونست
به قول نیچه
آنان که میرقصند در چشمِ کسانی که صدایِ آهنگ را نمی شنوند،همیشه دیوانه به نظر می آیند!
هر درستی، درسته
و هر غلطی، غلط.
گوته در عرفان غرب میگه نباید دروغ بگی
حتی اگر جامعه ای نابود بشه
اما عرفان اسلام میگه
اگر با دروغ تو، یک جامعه نجات پیدا میکنه، دروغ بگو..
الان آیا دروغ غلطه یا صحیح؟؟
.
مولانا میگه
تا نگردی او، ندانی اش تمام
خواه آن انوار باشد یا ظَلام
انوار: نور، نیکی
ظلام: ظلمت، بدی
یعنی تا وقتیکه مسیر زندگی که کسی طی کرده رو طی نکردی نمیتونی بگی اون کار درستی انجام داده یا غلط
ببخشید، منظوری نداشتم🙏🌱
سلام و درود؛
خلاصش این میشه به نوعی : در توانایی ناتوانی را یافتم و در ناتوانی توانایی را...