" پژواک " ، " آرام "

با خودم عهد کرده بودم...
در دل شلوغی‌ها گم نشوم،
فقط کارم را بکنم؛
بی‌حرف، بی‌حاشیه، بی‌دل‌دادگی.

اما نشد...
همه‌چیز، هیچِ محض بود.
و ناگهان به خودم آمدم
و دیدم تمامِ من،
«تویی».

نمی‌دانم
"منِ" تاریک درونم را صدا کردی،
یا "منِ" خوبم را بوسیدی.
اما هر چه هست—
در اوجِ رنج،
با تو آرامشی دارم
که از جنس زمین نیست.

امیدوارم به این درک برسم...

جمعه, ۲۳ فروردين ۱۴۰۴، ۰۷:۵۱ ب.ظ

دانشمندان هنوز نفهمیدن که احساس از کجا نشات میگیره؟

آیا حسی مثل خشم، مهربانی، حسادت، دوست داشتن

و ..و ...و..

برگرفته از جسم هستش یا روح یا هر دو؟

مثلا اگر از جسم هست، کدام عضوِ بدن؟؟

 

اما بنظرم چقدر خوبه آدم به این درک برسه

که به همون اندازه که کسی رو دوست داره،

به همون اندازه به طرف مقابل حق بده که دوسش داشته باشه یا دوسش نداشته باشه،

 

اگر کسی رو دوست داشتیم و طرف مقابل هم دوستمون داشت که نور علی نور

و اگر نداشت

بنظرم باید ممنون باشیم

 

ممنون خدا، که این حس رو در وجود ما خلق کرد،

ممنون خودمون که این حس رو داریم،

ممنون طرف مقابل که باعث شد این حس متبلور بشه

۰۴/۰۱/۲۳ موافقین ۱ مخالفین ۰
پژواک

نظرات  (۱)

و وقتی فهمیدیم که کسی ما رو دوست داره که ما دیگه دوستش نداریم 

چطوری باید از سر خودمون بازش کنیم؟ 

با جوابشو ندادن 

با فحش 

با دعوا

با بلاک کردن 

پاسخ:
کافیه بهش بگید باهاش آرامش ندارید
حتی اگر خودشم نخاد، مجبوره بره

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">