" پژواک " ، " آرام "

با خودم عهد کرده بودم...
در دل شلوغی‌ها گم نشوم،
فقط کارم را بکنم؛
بی‌حرف، بی‌حاشیه، بی‌دل‌دادگی.

اما نشد...
همه‌چیز، هیچِ محض بود.
و ناگهان به خودم آمدم
و دیدم تمامِ من،
«تویی».

نمی‌دانم
"منِ" تاریک درونم را صدا کردی،
یا "منِ" خوبم را بوسیدی.
اما هر چه هست—
در اوجِ رنج،
با تو آرامشی دارم
که از جنس زمین نیست.

گوشه دنج

پنجشنبه, ۲۲ فروردين ۱۴۰۴، ۱۱:۰۲ ب.ظ

برای آنان که باید،
شبیه جایی باشید، تا در شما آرام بگیرند،
به چیزیی فکر نکنند، نفس تازه کنند ...
جای دنج یار باشید و رفیق خوب؛
شبیه بالکنی باشید که تنها نقطه‌ای از خانه است که می‌شود در آن نشست و ماه را دید،
شبیه آن نیمکتی باشید که در انتهای پارک زیر درخت شاهتوت سایه‌ای بزرگ دارد و سنگفرش‌های پارک به آنجا راهی ندارند،
شبیه یک خانه قدیمی باشید، که نمای آجریش را پیچک سبزی پوشانده و در انتهای یک بن بست در سکوتی عجیب است انگار نه انگار که در شهر است ...
خلاصه برای بعضی‌ها گوشه دنجشان باشید.

 

صابر ابر
۰۴/۰۱/۲۲ موافقین ۰ مخالفین ۰
آرام

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">