خواستن ، دلیلی بر توانستن نیست

شاید بتونیم جسم کسی رو محدود کنیم،

اسیرش کنیم

یا در حالت عادی اون شخص رو مجبور به انجام کاری کنیم.

اما روح کسی رو نمیتونیم اسیر کنیم،

روح باید بخاد که بشه تسخیرش کرد....

و " همراه آدما بودن " متعلق به روح میشه نه جسم..

 

اگر کسی کنار تو حال دلش خوب باشه

یه جوری بهت میفهمونه...

با حرف.

با رفتار.

با هرچیزی که تو بفهمی بودنت براش ارزشمنده..

درغیر اینصورت  با تو نبودن رو ترجیح داده

 

پ . ن : 

گاهی وقتا مهم نیست چقدر حرف برای گفتن داشته باشی،

مهم اینه که چاره ای بجز سکوت کردن نداری